Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ - 23 ΦΛΕΒΑΡΗ




Ο πόλεμος του κεφαλαίου, της κυβέρνησης και της Τρόικα σε βάρος των εργαζομένων και του Δημοσίου περνά σε νέα φάση, κλιμακώνεται. Το ξεπούλημα όσης δημόσιας περιουσίας έχει απομείνει δείχνει το μέγεθος του εγκλήματος σε βάρος του Λαού που έχουν προσχεδιάσει κυβέρνηση -  τρόικα -  εργοδοσία με την στήριξη του ΛΑΟΣ της ΝΔ και των άλλων πολιτικών δυνάμεων του ευρω –μονόδρομου.  Αν δεν τους σταματήσουμε η επιχείρηση αφαίμαξης του λαού με νέα χειρότερα μέτρα θα συνεχιστεί με αμείωτη ένταση. Οι εκβιασμοί σε βάρος των εργαζομένων δεν πρόκειται να σταματήσουν.
Με το νόμο για τις επιχειρησιακές συμβάσεις επιβάλουν την δραστική   μείωση των  μισθών σε όλο τον ιδιωτικό τομέα. Καταργούν τις κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις. Επιβάλλουν ατομικές συμβάσεις, να δουλεύουμε χωρίς ωράρια, με ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Να καταργήσουν την Κυριακή αργία.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΜΕ:
Κάτω τα χέρια από τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Καμία διαπραγμάτευση για μειώσεις μισθών και επιδομάτων! Τώρα αυξήσεις σε μισθούς που να ικανοποιούν τις λαϊκές ανάγκες.
Η αντιασφαλιστική επίθεση συνεχίζεται. Μειώνονται παραπέρα οι συντάξεις. Οι επικουρικές θα μειωθούν τουλάχιστον 20%. Κόβονται οι μισές αναπηρικές. Η 13η και η 14η σύνταξη καταργούνται οριστικά.
Οι μισοί εργαζόμενοι που ανήκουν στα Βαρέα κι Ανθυγιεινά Επαγγέλματα πετάγονται έξω. Με αυτό τον τρόπο τα όρια συνταξιοδότησης αυξάνονται 5 – 7 χρόνια. Οι συντάξεις θα μειωθούν τουλάχιστον 20%. Ωφελημένη θα είναι η εργοδοσία.
Να καταργηθούν τώρα όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι. Κατώτερη σύνταξη 1.120 ευρώ. Όριο συνταξιοδότησης 60 για τους άντρες, 55 για τις γυναίκες.
Οι άνεργοι είναι πάνω από ένα εκατομμύριο. Ο αριθμός τους είναι βέβαιο ότι θα εκτιναχθεί σε νέα ύψη. Η κυβέρνηση σχεδιάζει να μειώσει κι άλλο το επίδομα ανεργίας. Η συντριπτική πλειοψηφία δεν έχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Φτάνει πια! Ουσιαστικές αυξήσεις τώρα στο επίδομα ανεργίας, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Με τις ιδιωτικοποιήσεις του ΟΣΕ και των αστικών και υπεραστικών συγκοινωνιών φέρνουν νέες αυξήσεις – φωτιά στα εισιτήρια. Καταργήσεις δρομολογίων, των μειωμένων και «ελευθέρας» εισιτηρίων για ειδικές κατηγορίες ή ευπαθείς ομάδες του λαού.
Με το πολυνομοσχέδιο για την Υγεία δίνουν τελειωτικό  χτύπημα σε ό,τι έχει απομείνει από τη δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, προς όφελος των εμπόρων της Υγείας.
Η κυβέρνηση, οι μεγαλέμποροι – πολυκαταστήματα επιχειρούν να απελευθερώσουν το ωράριο, να καταργήσουν την Κυριακάτικη αργία, σκλαβώνοντας τους εμποροϋπαλλήλους. Το μέτρο θα αποτελέσει επίσης ένα ακόμη όπλο στα χέρια των μονοπωλίων για να μπορέσουν να αφανίσουν τους μικροεπαγγελματίες του κλάδου.
Απαιτούμε κανένας εργατοϋπάλληλος ανασφάλιστος. Κανένας εργατοϋπάλληλος να μην πληρώνεται κάτω από τις συλλογικές συμβάσεις και όσα άλλα προβλέπουν.
Καμιά οικογένεια άνεργου χωρίς τα απαραίτητα. Κανένας ανοργάνωτος.
Εργαζόμενε, εργαζόμενη , άνεργε, άνεργη,
Μη χάνεις άλλο χρόνο
Για να υπάρξει αποτελεσματική άμυνα και να εξασφαλιστεί σχέδιο νικηφόρας αντεπίθεσης από την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα της χώρας μας, χρειάζεται ισχυρή οργάνωση κι ενιαίο μέτωπο απέναντι στα μονοπώλια, στις κυβερνήσεις τους, στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό. Για ένα τέτοιο κίνημα αγωνίζεται το ΠΑΜΕ. Οι πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να υπηρετήσουν αυτόν τον αγώνα. Είναι απέναντι. Ήταν και είναι τσιράκια της εργοδοσίας. Εκφράζουν την εργατική αριστοκρατία που έχει συμφέροντα και σκοπό να συντηρεί την άθλια κατάσταση που επικρατεί στο συνδικαλιστικό κίνημα.   Χρειάζεται πάλη για Συνδικάτα απαλλαγμένα από τους εγκάθετους των εργοδοτών και της κυβέρνησης.
Τώρα να πάρουμε στα χέρια μας την ευθύνη του αγώνα, της οργάνωσής του, της κλιμάκωσής του. Απεργιακές επιτροπές παντού, σε κάθε χώρο δουλειάς.

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ

Χαιρετίζουμε τη σημερινή κινητοποίηση του παριανού λαού για τα ζητήματα της υγείας με τη πρωτοβουλία του Εμποροεπαγγελματικού Σύλλογος Πάρου - Αντιπάρου .
Η συμμετοχή πολλών φορέων και συμπολιτών μας αλλά και η διάθεση αυτών που θα ήθελαν να είναι παρόντες και κάτι τέτοιο δεν ήταν δυνατό για διάφορους λόγους, δείχνει το βάθος του προβλήματος που λέγεται δημόσια υγεία στη χώρα μας και στη Πάρο - Αντίπαρο ειδικότερα.
Αποδεικνύεται ότι η πρωτοβουλία της Λαϊκής Συσπείρωσης να αποτελέσει η κατάσταση για τη δημόσια υγεία θέμα πολύωρης συζήτησης στο Δημοτικό Συμβούλιο με συγκεκριμένες αποφάσεις και αιτήματα, ήταν επίκαιρη και αναγκαία γιατί πρόκειται για ζήτημα που απασχολεί κάθε λαϊκή παριανή οικογένεια.
Οφείλουμε όμως να ξεκαθαρίσουμε ότι:

1.       Η σημερινή κινητοποίηση δεν μπορεί παρά  να είναι  η αρχή ενός επίπονου αγώνα που δεν θα δώσει ουσιαστικές και ολοκληρωμένες λύσεις αν δεν υπάρχει η αποφασιστική συμμετοχή του λαϊκού παράγοντα  και η δημιουργία ενός μετώπου με το υγειονομικό προσωπικό. Τα προβλήματα στο χώρο της Υγείας είναι προβλήματα όλων μας.
Χθες ψηφίστηκε στη Βουλή στο σύνολο του το νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας που ξεθεμελιώνει ό,τι έχει μείνει όρθιο απ' τη Δημόσια Υγεία, υποθηκεύοντας παραπέρα το δικαίωμα των λαϊκών στρωμάτων σε αποκλειστικά δημόσιες δωρεάν υπηρεσίες Υγείας υψηλού επιπέδου.
Στον αντίποδα αυτών των εξελίξεων θα πρέπει ο αγώνας των εργατοϋπαλλήλων, των αυτοαπασχολούμενων, των συνταξιούχων, γενικά των λαϊκών στρωμάτων μαζί και των υγειονομικών να συνεχιστεί, να μαζικοποιηθεί και να συντονιστεί για  ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης.

2.       Η προσδοκώμενη ενότητα δεν μπορεί να προκύπτει στη βάση των διαπιστωμένων προβλημάτων αλλά στο περιεχόμενο και το διεκδικητικό πλαίσιο.
-Είναι γνωστό σε όλους ότι δεν βγαίνουν οι εφημερίες στο ΚΥ.
- Είναι γνωστό σε όλους ότι δεν έχουμε παιδιάτρους , ορθοπεδικό, γυναικολόγο κ.λπ.
- Είναι γνωστό σε όλους ότι δεν έχουμε εργαστηριακές εξετάσεις που να καλύπτουν τις υπάρχουσες ανάγκες.
- Είναι γνωστό σε όλους ότι δεν έχουμε το απαραίτητο προσωπικό στο ΕΚΑΒ για να βγαίνουν οι βάρδιες.
- Είναι γνωστό σε όλους ότι δεν έχουμε τις κτιριακές υποδομές στο χώρο της υγείας που να αντιστοιχούν στα σημερινά πληθυσμιακά δεδομένα.
- Είναι γνωστό σε όλους ότι δεν έχουμε τον τρόπο μεταφοράς των ασθενών στο νοσοκομείο που πρέπει να διακομιστεί ο ασθενής ή αυτό γίνεται με απαράδεκτους και πρωτόγονους τρόπους.
Για τα προβλήματα μπορεί να μιλάει κανείς ώρες ολόκληρες…

3.       Το ζητούμενο λοιπόν, είναι τι διεκδικούμε και πως το διεκδικούμε. Το ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου κατά τη γνώμη μας αποτελεί ένα πλαίσιο διεκδίκησης σε αυτή τη κατεύθυνση.

Ζητάμε ένα δημόσιο - δωρεάν - ενιαίο σύστημα υγείας.
Διεκδικούμε το δικαίωμα μας στη περίθαλψη, τη ζωή, τη πρόληψη και τη πρόνοια.

                                           Πάρος 16-02-2011

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ Κ. ΡΟΚΟΝΙΔΑ ΣΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ- ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ

Κ. Ροκονίδας:
«Εργαλείο» της κυβερνητικής πολιτικής ο «Καλλικρατικός» Δήμος

Ο Κώστας Ροκονίδας εξελέγη για πρώτη φορά δημοτικός σύμβουλος το 1994 και συμμετείχε στο δημοτικό συμβούλιο για 3 τετραετίες από το 1994 έως το 2006. Χρημάτισε πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου δύο φορές. Στις δημοτικές εκλογές του 2010 ήταν επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης.
Ο κ. Ροκονίδας παραχώρησε στην εφημερίδα μας συνέντευξη και εξέθεσε τις απόψεις του συνδυασμού του, αλλά και τις δικές του απόψεις για τα καθημερινά προβλήματα του νησιού μας.

Λαϊκή Συσπείρωση

Είσαστε ικανοποιημένοι από το ποσοστό της Λαϊκής Συσπείρωσης στην Πάρο;
Κ. Ροκονίδας: «Είμαστε ικανοποιημένοι από το ποσοστό. Κάνοντας αυτοκριτική εκτιμήσαμε ότι αργήσαμε προεκλογικά να ξεκινήσουμε. Με δεδομένο το προεκλογικό σκηνικό, όπως διαμορφώθηκε και τα διλλήματα της τελευταίας στιγμής που κατά τη γνώμη μου πόλωσαν τα πράγματα, πιστεύουμε ότι το ποσοστό είναι ιδιαίτερα ικανοποιητικό».

Επιτρέψτε μία εκτίμηση. Νομίζω ότι άλλο ήταν το ποσοστό της Λαϊκής Συσπείρωσης δύο εβδομάδες πριν τις εκλογές και άλλο την ώρα της κάλπης.
Κ. Ροκονίδας: «Την ίδια εκτίμηση έχουμε και εμείς! Πηγαίνοντας προς την Κυριακή των εκλογών και με δεδομένο τις παρεμβάσεις εκ των άνω, «χόντρυνε» το παιχνίδι. Αποτέλεσμα ήταν να υπάρξει μια ευρύτερη συσπείρωση δυνάμεων στους μεγάλους σχηματισμούς. Αυτό λειτούργησε εις βάρος μας».

Η πίεση που λέτε εκ των άνω είναι των δύο μεγαλύτερων συνδυασμών στην Πάρο ή κάτι άλλο;
Κ. Ροκονίδας: «Νομίζουμε ότι η παρέμβαση Ραγκούση τρεις μέρες πριν τις εκλογές πόλωσε τα πράγματα. Έτσι οδήγησε ένα τμήμα ψηφοφόρων που ήταν αποφασισμένο να μας ψηφίσει κάτω από το σκεπτικό του ρεαλισμού σε επίπεδο λύσης διακυβέρνησης, έξω από εμάς».

Γιατί η Λαϊκή Συσπείρωση δεν κατάφερε να έχει πλήρες ψηφοδέλτιο;
Κ. Ροκονίδας: «Ο βασικός λόγος ήταν ότι καθυστερήσαμε πάρα πολύ με δεδομένο το «εποχιακό» στα νησιά μας που σημαίνει ότι για δύο μήνες απονεκρώνονται κάποιες διαδικασίες. Πρακτικά εμείς ξεκινήσαμε ακριβώς δύο μήνες πριν τις εκλογές. Η ιδρυτική διακήρυξη της Λαϊκής Συσπείρωσης έγινε 6 Σεπτεμβρίου».

Φταίει η «ταμπέλα» που είχατε και δεν μπορέσατε να ανοιχθείτε περισσότερο ή λέτε «αυτές είναι οι ιδέες μας και δεν έχουμε να συζητήσουμε κάτι παραπάνω;».
Κ. Ροκονίδας: «Εμείς προσπαθήσαμε και προσπαθούμε μ’ αυτόν τον τρόπο να πολιτευόμαστε. Τώρα τι να κάνουμε; Δεν προσπαθούμε να διαμορφώσουμε συνθήκες οι οποίες απλά και μόνο θα φέρουν ψήφους. Έχουμε ιδέες και προτάσεις. Στη βάση αυτών προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ζυμώσεις μέσα στην κοινωνία. Όταν οι ζυμώσεις δικαιώνονται από την αντικειμενική εξέλιξη των πραγμάτων διαμορφώνουν μία άλλη συνείδηση στον κόσμο. Αν το ζητούμενο και το άγχος ήταν να έχουμε ένα μεγαλύτερο ποσοστό στις εκλογές, πιστεύουμε ότι είχαμε τη δυνατότητα. Έχουμε άλλωστε εμπειρία στα ζητήματα τοπικής αυτοδιοίκησης. Δεν είχαμε όμως σκοπό αυτό καθαυτό. Το αποτέλεσμα λοιπόν, κρίνουμε, ότι ήταν θετικό γιατί ακριβώς ο κόσμος που ψήφισε Λαϊκή Συσπείρωση έχει συνείδηση πλήρως του τι έχει κάνει. Δεν υπάρχουν παρασυρμένοι σ’ αυτή τη διαδικασία. Όλοι το έχουν κάνει με πλήρη συνείδηση. Τόσο προεκλογικά, όσο και μετεκλογικά εισπράττουμε μία ζεστασιά από ανθρώπους που δεν ανήκαν ή που δεν πίστευαν ποτέ ότι θα στήριζαν μία παράταξη που στηρίζεται από το ΚΚΕ. Όμως το έκαναν, και με τη στάση τους μετεκλογικά, μας δείχνουν ότι δεν έχουν μετανιώσει γι’ αυτό που έχουν κάνει».

Από την 1/1/11 τι κάνει ο συνδυασμός σας;
Κ. Ροκονίδας: «Έχουμε ξεκαθαρίσει τον τρόπο που πρόκειται να πολιτευτούμε. Δεν είμαστε μία δύναμη διαχείρισης. Ούτε έχουμε κανένα ιδιαίτερο άγχος για το πώς θα περπατήσουν ορισμένα ζητήματα μέσα στο πλαίσιο που διαμορφώνεται. Δεν έχουμε άγχος γιατί ό,τι δηλώσαμε προεκλογικά, το πιστεύουμε και μετεκλογικά. Δηλαδή, οι προδιαγραφές του «Καλλικράτη» είναι δεδομένες. Η πολιτική που περνάει από το συγκεκριμένο νόμο διαμορφώνει ένα πλαίσιο που είναι στήριγμα στην κυβερνητική πολιτική. Επομένως, δεν έχουμε καμία πρεμούρα να στηρίξουμε ένα οικοδόμημα, με το οποίο όχι μόνο διαφωνούμε, αλλά θέλουμε και να το κατεδαφίσουμε. Το δικό μας άγχος είναι πως από την 1/1/11 θα στηρίξουμε σε κάθε επίπεδο, τα λαϊκά συμφέροντα. Ήδη στο μέτρο των δυνάμεων μας αναλάβαμε μια πρωτοβουλία για τη δημόσια υγεία στην Πάρο. Είναι γνωστή η κατάσταση που επικρατεί στο νησί μας. Το τελευταίο διάστημα ό,τι θεωρούσαν ως κατάκτηση οι Παριανοί σε σχέση με τη δημόσια υγεία, έχει χαθεί. Από εκεί που πριν 1-2 χρόνια η Πάρος συζήταγε για την κατασκευή μιας νοσοκομειακής μονάδας έφθασε στο σημείο να ψάχνει να βρει τον τρόπο που ο ασθενής θα μεταφερθεί στο Κ.Υ. ή έναν παιδίατρο η ένα γιατρό γενικής ιατρικής».

«Δεν πληρώνω»

Η εφημερίδα μας βγήκε το περασμένο Σάββατο με πρωτοσέλιδο «δεν πληρώνω» και αναφέρεται στο εισιτήριο των 5 ευρώ. Η Παριανή κοινωνία είναι έτοιμη να δεχθεί παρόμοιες καταστάσεις; Ουσιαστικά δηλαδή, ανυπακοή σε μία κρατική απόφαση;
Κ. Ροκονίδας: «Η Παριανή κοινωνία μπορεί να έχει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που έχουν να κάνουν με τις τοπικές οικονομικές συνθήκες. Δεν παύει όμως να είναι ένα μέρος της Ελληνικής κοινωνίας. Επομένως, ίσως λίγο αργότερα, αλλά με τον ίδιο τρόπο και την ίδια ένταση η τοπική κοινωνία θα εισπράξει ό,τι εισπράττει και η υπόλοιπη Ελληνική κοινωνία. Μέσα στον χρόνο που έχει περάσει, πολλά πράγματα έχουν ωριμάσει με τον τρόπο που σκέπτονται οι Παριανοί συμπολίτες μας. Είναι πλέον διατεθειμένοι να κάνουν πολλά. Βέβαια, δεν είναι μόνο ζήτημα ωρίμανσης, αλλά και ζήτημα διαμόρφωσης κατάλληλων πολιτικών συσχετισμών. Το ζήτημα λοιπόν που έβαλε η εφημερίδα σας είναι ένα ζήτημα που περιλαμβάνεται και στο ψήφισμα του δημοτικού συμβουλίου. Η επιβολή του πεντάευρου είναι απαράδεκτη από τη στιγμή μάλιστα που δεν διατηρείται το επίπεδο της παροχής υπηρεσιών όπως θα έπρεπε».

Τι έχει φταίξει και από εκεί που συζητάγαμε για νέο νοσοκομείο, σήμερα πλέον, να μην έχουμε εξασφαλίσει την μεταφορά του ασθενή;
Κ. Ροκονίδας: «Η άποψή μας είναι ότι με ένα ιδιαίτερο τρόπο τα προβλήματα υγείας εκδηλώνονται στην Πάρο, όμως αυτό δεν έχει να κάνει με ότι κάποιοι υπηρεσιακοί παράγοντες αντιμετωπίζουν με λαθεμένο τρόπο τα ζητήματα στο νησί μας. Έχει να κάνει με μια συγκεκριμένη πολιτική που εφαρμόζεται σε όλη την επικράτεια. Προβλήματα έχει και το νοσοκομείο στη Σύρο, το Κ.Υ. στη Σαντορίνη, το νοσοκομείο της Νάξου κλπ. Προβλήματα έχει ολόκληρο το Αιγαίο. Δηλαδή, κάτω από τη συγκεκριμένη κυβερνητική πολιτική και με τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τα ζητήματα έχουμε αυτή την κατάσταση στο χώρο της υγείας. Είναι μία κατάσταση που δεν θα σταματήσει εδώ... Είναι μια πολιτική που θα βαθαίνει διαρκώς. Δηλαδή, τα προβλήματα που έχουν να κάνουν με τις κοινωνικές παροχές, την υγεία, την πρόνοια, την παιδεία. Κατακερματίζεται η πολιτική που έχει να κάνει με αυτούς τους χώρους  με τέτοιο τρόπο που να περνούν στις τοπικές κοινωνίες και να γίνονται κτήματα αυτών και πάει λέγοντας...».

Οι καταβολές

Τι άλλα προβλήματα αντιμετωπίζει σήμερα το νησί;
Κ. Ροκονίδας: «Το κύριο πρόβλημα είναι το οικονομικό. Δεν είναι δυνατόν να εισπράττουν την κρίση οι άνθρωποι σε όλη τη χώρα και να μην το εισπράξουμε και εμείς. Πολύ περισσότερο, όταν ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι τουλάχιστον για μία δεκαετία, ενώ ο εισαγόμενος τουρισμός υποχωρούσε οι ελπίδες όλων στρέφονταν στον εγχώριο τουρισμό... Ο Έλληνας ήταν εκείνος που έκλεινε τις «τρύπες» κάθε τουριστική σαιζόν. Σήμερα, αυτό, έχει τελειώσει. Ο Έλληνας δεν έχει την δυνατότητα αυτή, διότι έληξαν και οι παρατάσεις που έπαιρνε όλα αυτά τα χρόνια, διότι δεν έπεσε κεραυνός εν αιθρία μέσα σ’ ένα χρόνο! Η υποχώρηση της οικονομικής κατάστασης του Έλληνα πολίτη έχει ξεκινήσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Πήρε δάνεια, διακοποδάνεια, εξαντλήθηκαν αυτά, φούσκωσαν. Τις κάρτες δεν μπορεί να τις ξεπληρώσει. Οι διακοπές των 20 μερών έγιναν 10, έγιναν 5 και φθάσαμε στις 3. Έτσι είναι ένας άγνωστος Χ για την οικονομική κατάσταση στο νησί μας και το τι θα γίνει με τον τουρισμό».

Η πολιτική διαστρωμάτωση σε μία κοινωνία που δέχεται αυτά τα χτυπήματα αλλάζει; Δηλαδή, η Πάρος είναι ένα νησί συντηρητικών καταβολών, αλλά βλέπουμε ότι στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές εκδηλώθηκαν και άλλες επιλογές...
Κ. Ροκονίδας: «Ναι, έχετε δίκιο σ’ αυτό. Η Πάρος είναι γεγονός ότι είναι ένα συντηρητικό, πολιτικά, νησί. Οι πολιτικές της όμως καταβολές δεν έχουν γίνει στη βάση κάποιων ιστορικών γεγονότων που θα μπορούσε κανείς να πει ότι έχει μπολιαστεί η τοπική κοινωνία με καταβολές έτσι ή αλλιώς μίας βιωματικής κατάστασης. Άρα, το πολιτικό γίγνεσθαι διαμορφώθηκε στη λογική «έτσι τα βρήκαμε». Αυτό όμως, μπορεί να διαφοροποιηθεί. Σήμερα, τα πράγματα έχουν «ανοίξει». Εξάλλου δεν μιλάμε για ένα νησί της δεκαετίας του ’50 και μία κλειστή κοινωνία, δίχως πληροφόρηση και επιρροές. Η διαστρωμάτωση έχει αλλάξει και ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού πλήττεται από την κατάσταση στην χώρα».

Η τοπική κοινωνία

Δείγματα όπως πολλές κλοπές τους 2 τελευταίους μήνες με αιτούμενο της κλοπής το φαγητό ή διαμάχη σε μικρές ηλικίες μεταξύ αλλοδαπών και Ελλήνων είναι ανησυχητικά στην κοινωνία μας ή υπάρχουν παντού και ήρθαν και εδώ;
Κ. Ροκονίδας: «Τα φαινόμενα αυτά είναι ανησυχητικά σε οποιαδήποτε κοινωνία. Θα πρέπει λοιπόν τα αντανακλαστικά να είναι σε εγρήγορση. Μακριά από εμάς οι απλοϊκές σκέψεις ότι τα κοινωνικά προβλήματα γενούν από μόνα τους επαναστάσεις ή τον προοδευτισμό. Η ιστορία είναι γεμάτη από πισωγυρίσματα, όταν υπάρχουν τέτοιες καταστάσεις. Εμείς το παρακολουθούμε, αλλά δεν πιστεύουμε σε καμία περίπτωση ότι είναι καταστάσεις που μπορούν να αντιμετωπίζονται με μέτρα αστυνομικού χαρακτήρα. Αυτή η έξαρση είναι σε συνάρτηση, και στο νησί μας, με την οικονομική κατάσταση. Σ’ αυτό το νησί οι μετανάστες στο παρελθόν γέννησαν πλούτο. Καρπώθηκε από τον πλούτο αυτός ο τόπος από τους οικονομικούς μετανάστες. Σήμερα, δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα του παρελθόντος. Ένα μεγάλο κομμάτι οικονομικών μεταναστών έχει φύγει πλέον από την Πάρο. Οι καινούργιες φουρνιές μεταναστών από Πακιστάν, Αφγανιστάν κλπ (που σε καμιά περίπτωση δεν ήρθαν για τουρισμό...), δεν είχαν ελπίδα στην χώρα τους. Δεν είναι τυχαίο ότι ξεπουλούν ό,τι έχουν και δεν έχουν. Μέσα από τις γνωστές διαδικασίες, δουλέμποροι κλπ, έρχονται για να διεκδικήσουν μια καλύτερη μοίρα. Πάντως, σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω ότι τα αστυνομικά μέτρα θα λύσουν το πρόβλημα».

Την έχω ξανακάνει την ερώτηση σε άλλη συνέντευξη. Γιατί αυτά τα θέματα δεν έρχονται προς συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο;
Κ. Ροκονίδας: «Μέχρι στιγμής που μιλάμε έχουν γίνει τα τυπικά και αναγκαία. Δηλαδή, ορισμοί συμβουλίων κλπ. Το μόνο σοβαρό ζήτημα που συζητήθηκε ήταν το θέμα της υγείας».

Ναι αλλά το ζήτημα που ρώτησα δεν είναι ένα ζήτημα του τελευταίου μήνα;
Κ. Ροκονίδας: «Έχετε δίκιο. Έχω την εντύπωση ότι ζητήματα σαν αυτό που συζητάμε είναι «καυτές» πατάτες. Εδώ λοιπόν είναι ένα οξύμωρο σχήμα. Οι έχοντες και κατέχοντες την τοπική εξουσία θέλουν να είναι οι κυβερνώντες του τόπου, αν θέλετε επαίρονται και γι’ αυτό, ότι είναι η μικρή κυβέρνηση αυτής της κοινωνίας που το επιτάσσει και ο «Καλλικράτης», αλλά δεν μπαίνουν στην ουσία. Θα δούμε στη συνέχεια».

Το σήμερα του Δήμου

Πιστεύετε ότι θα μπει σε αυτά τα ζητήματα η σημερινή πλειοψηφία του Δήμου;
Κ. Ροκονίδας: «Όχι, δεν είμαι αισιόδοξος».

Γιατί;
Κ. Ροκονίδας: «Δεν ξέρω αν από άποψη πολιτική, η σύνθεση του Δημοτικού Συμβουλίου μπορεί να πάρει αποφάσεις οι οποίες θα κατευθύνονται σε προοδευτική κατεύθυνση όπως εμείς την αντιλαμβανόμαστε».

Ποια είναι η «πολιτική κατεύθυνση» του Δημοτικού Συμβουλίου; Δεν το καταλαβαίνω;
Κ. Ροκονίδας: «Φαντάζομαι ότι στη μεγάλη πλειοψηφία των δημοτικών συμβούλων επικρατεί η άποψη ότι τελικά είναι σ’ αυτό το δημοτικό συμβούλιο και θα έχουν ένα διαχειριστικό ρόλο που έχει να κάνει με την καθημερινότητα του Δήμου μας. Η άποψή μας είναι ότι, αν εγκλωβιστείς σ’ αυτό, θα αποτύχεις και σ’ αυτό!».

Το μέλλον του συνδυασμού

Η Λαϊκή Συσπείρωση θα έχει συνέχεια ή ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει το 2010;
Κ. Ροκονίδας: «Ο συνδυασμός δημιουργήθηκε και στηρίχθηκε από το ΚΚΕ και άρα δεν μπορεί να μην έχει συνέχεια. Θα είμαστε παρόντες. Έχουμε αδυναμίες, αλλά και συγκεκριμένες δυνατότητες στον τοπικό πληθυσμό. Αισιοδοξούμε όμως ότι στην πάλη των προβλημάτων και στην καθημερινότητα, θα κερδίσουμε έδαφος. Με την έννοια αυτή πιστεύω ότι θα είμαστε παρόντες. Είμαστε ανοιχτοί να δεχθούμε κριτική σ’ αυτό που παράγουμε, και διατεθειμένοι να κάνουμε την αυτοκριτική μας, όταν αυτό κρίνεται αναγκαίο. Τώρα είμαστε μπροστά στη ψήφιση του τεχνικού προγράμματος για το οποίο έχουμε μια διαφορετική αντίληψη. Εμείς τον Δήμο δεν το αντιλαμβανόμαστε ως αυτοδιοίκηση, αλλά ως μέλος της κρατικής διοίκησης τοπικά. Αυτή είναι η εκτίμησή μας σε σχέση με τον «Καλλικράτη». Διαφοροποιούμαστε λοιπόν και στις διάφορες ψηφοφορίες. Π.χ. δεν συμμετείχαμε σε ψηφοφορίες για το ΔΣ της ΔΕΥΑΠ. Διότι γίνονται κέντρα λήψης αποφάσεων, που ουσιαστικά το κέντρο λήψης αποφάσεων θα έπρεπε να είναι το δημοτικό συμβούλιο. Η ΔΕΥΑΠ χαράσσει πολιτική και στρατηγική για κορυφαία ζητήματα που έπρεπε να αποφασίζει το δημοτικό συμβούλιο. Έπρεπε λοιπόν να τοποθετούνται οι εκλεγμένοι και όχι οι διορισμένοι. Τα ίδια και με το Λιμενικό Ταμείο που έχει να κάνει ευθέως με έργα που αφορούν την ανάπτυξη του τόπου».

Αυτά όμως δεν τα είπατε στο Δημοτικό Συμβούλιο, όταν ψηφίσατε λευκό;
Κ. Ροκονίδας: «Είπα ότι θα έρθει η στιγμή που θα τα εξηγήσω όλα. Να λοιπόν η στιγμή. Ποια είναι η αντίληψη της δημοτικής αρχής για το τεχνικό πρόγραμμα; Να μαζέψουν στα τοπικά συμβούλια ότι έχουν να μαζέψουν και να τα φέρουν στο δημοτικό συμβούλιο για ψήφιση. Να σας πω ότι πιστεύω – και να σας το πω και στα ίσια - ότι ένα σημαντικό μέρος απ’ αυτά είναι αποτέλεσμα συναλλαγής σε επίπεδο εκλογικής διαδικασίας στις 7 και 14 Νοέμβρη. Δεν υπάρχει σπέρμα πολιτικής ή στρατηγικής βούλησης. Η δικιά μας αντίληψη λοιπόν, κινείται σε άλλους δρόμους».